طبق ماده 183 قانون مدنی عقدی که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آن ها باشند.
آن چیزی که مورد معامله قرار می گیرد.
بهای کالای مورد معامله گفته می شود
طرفین معالمه، معامله کنندگان
اجاره و اختیاری که قانون به افراد می دهد تا بتوانند با استفاده از آن ها معامله خود را فسخ کنند.
حقی که به موجب آن شخص می تواند از مالی که عین آن ملک دیگران است یا مالک خاصی ندارد را استفاده کند. (حق انتفاع مستاجر)
حقی است برای عبور از ملک دیگری برای رسیدن به ملک خود
مالی که ذاتا یا به واسطه عمل انسانی قابلیت جابجایی و نقل و انتقال نداشته و جابجایی آن موجب خرابی محل مال یا خود مال شود را مال غیر منقول گویند.
ملک آزادی است که هیچگونه مانعی برای نقل و انتقال ملک وجود ندارد.
کلیت ملک (عرصه و اعیان) آن به یک شخص خاص تعلق دارد.
حکایت از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیئی واحد به نحوی اشاعه داشته باشد.
عبارت است از تقسیم کردن مال غیر منقول مشاعی بین دو یا چند نفر شریک
برگه ای که بعد از تنظیم سند رسمی معامله در دفتر اسناد رسمی، توسط دفتردار به افراد داده می شوود.
شش هت جغرافیایی (بال، پایین، شمال، جنوب، شرق و غرب)
مشاع بودن مال بین دو یا چند مالک و تنظیم تقسیم نامه، جزو شرایط دریافت این نوع سند می باشد.
شورا روستا اصالت امض و نفس توافق طرفین را تصدیق می کند.
نوع کاربری | اجازه ساخت | انبوه سازی |
منطقه مسکنی (منطقه زرد) | دارد | بستگی به عرض معبر ملک |
منطقه آپارتمانی | دارد | دارد |
باغات و زراعی | در صورت موافقت کمیسیون ماده 100 یا 99 | ندارد |
خارج ا زبافت شهر یا روستایی | غیر قابل توسعه عمرانی |